Een paar weken voor ons vertrek naar de Franse Alpen wist ik het ineens: ik moet tijdens de vakantie ook de Col de la Croix-de-Fer op fietsen. Ik had er in eerste instantie niet aan gedacht, omdat ik deze bekende Alpencol al eens had gedaan via de Col du Glandon. Maar vanuit onze standplaats in Rochetaillée begint de westzijde van deze klim, de eerste hindernis tijdens de Marmotte. En die “tocht” stel ik al jaren uit, eerst door corona, later door… ik weet het niet. Maar deze kant van de Croix-de-Fer was voor mij onbekend, in tegenstelling tot de andere twee beklimmingen in de Marmotte: de Galibier en Alpe d’Huez. Het leek me een mooie beklimming om warm te draaien in het hooggebergte.
Het Selle Rondje fiets je met de klok mee. Tenminste, dat lees je bij ervaringsdeskundigen. Met de klok mee scoort met name de Passo Pordoi de winnende punten. In oktober mocht ik het zelf ervaren. Dus ik fiets met de klok mee. Of deze rijrichting mooier is weet ik niet, maar ik vind het een mooiere loop dan de Nufenen, Gotthard en Furka.
Goed aangekleed met lange handschoenen, col en windjack vertrek ik van ons vakantieappartement bij een boerderij op 1700 meter hoogte. Hoewel de zon schijnt, is het afdalen koud, het is inmiddels half oktober. Tijdens de eerste echte dag in de Dolomieten ga ik meteen maar voor de Passo Giau, de nummer 20 van mijn verlanglijst. Een rit van 82 kilometer over in totaal 3 bergpassen. Continue Reading »
Al jaren schoof ik mijn godfatherpoging voor de Gulperberg voor me uit. Ik wist niet goed wat ik ermee aan moest. Een lastige afdaling aan de ene kant of de angstgegner-beklimming aan de andere kant? Maar nu ik de andere 9 godfathers had gehad, kon ik er deze zomer tijdens onze vakantie in Limburg niet meer om heen: 25x op en af de Gulperberg. Binnen 3 uren rondde ik deze uitdaging af! Achteraf blijkt de Gulperberg misschien wel de mooiste godfather van allemaal te zijn.Continue Reading »
Warm zou het worden tijdens onze trip naar Limburg begin mei. Maar hoe dichter we bij onze heenreis kwamen hoe meer en meer de weersvoorspellingen werden bijgesteld. De enige, echte mooie dag was de beoogde dag voor 25x op en af Oude Huls. Oftewel, godfather nummer 9. Op de dag zelf werden er voor heel Nederland onweersbuien voorspeld. Maar in Simpelveld waar je aan de klim begint, bleef het droog. En warm. Fietsen in zomerse omstandigheden in Limburg, ook wel eens leuk. Continue Reading »
Al jaren stond deze uitdaging bovenaan mijn verlanglijstje. Ik beschouwde het als het ideale tussendoortje en/of als voorbereiding op het grotere werk. Na een paar keer uitstellen heb ik het deze week eindelijk gehaald: Godfather worden van de Oude Holleweg. Het is mijn 8e Godfather bij BIG Cycling. Nog 2 en dan heb ik alle mogelijke Nederlandse Godfathertitels binnen. Hoe word je Godfather? 25x de beklimming opfietsen. Omdat de hellingen in Nederland niet zo lang zijn, moet je die 25x wel op dezelfde dag doen… Continue Reading »
Ik had gehoopt dat mijn fietsagenda van 2021 in januari wel duidelijk zou zijn. Niet dus. Ik kan me namelijk niet voorstellen dat in april de Amstel Gold Race doorgaat en zelfs de Marmotte in juni lijkt me erg onzeker. Hopelijk komt deze zomer een kantelpunt in de coronapandemie zodat ik er toch nog een knap fietsjaar van kan maken (ik weet het: first world problems). Die hoop zorgt ervoor dat ik blijf fietsen, trainen. In weer en wind. Met het thuiswerken kan ik tijdens mijn lunchpauze trainen, dan hoef ik niet s avonds in het donker een rit te maken. Ik zit daardoor nauwelijks op de Tacx, heerlijk! Tot het ging sneeuwen in ieder geval. Ik wil ook graag op de weg fietsen om toch een frisse neus te halen met al dat werken aan de keukentafel. Ik ben nog niet begonnen met 4 trainingen in de week. Voorlopig eerst 3 keer, maar wel langzaam de uren uitbreiden.
2020 heb ik wel eens een verloren jaar genoemd. Maar klopt dat eigenlijk wel? Door corona lijkt het glas half leeg (of nog minder dan dat). Door de pandemie werden alle agenda’s gewist en ook mijn fietskalender. Geen volledige Amstel Gold Race, geen Marmotte en door een rugblessure zelfs geen 8e godfather. Amper hoogtemeters, een verloren fietsjaar toch? Maar er zijn ook genoeg redenen die 2020 een jaar maken om nooit meer te vergeten. Met én zonder fiets.
Het Selle Rondje fiets je met de klok mee. Tenminste, dat lees je bij ervaringsdeskundigen. Met de klok mee scoort met name de Passo Pordoi de winnende punten. In oktober mocht ik het zelf ervaren. Dus ik fiets met de klok mee. Of deze rijrichting mooier is weet ik niet, maar ik vind het een mooiere loop dan de Nufenen, Gotthard en Furka.
Goed aangekleed met lange handschoenen, col en windjack vertrek ik van ons vakantieappartement bij een boerderij op 1700 meter hoogte. Hoewel de zon schijnt, is het afdalen koud, het is inmiddels half oktober. Tijdens de eerste echte dag in de Dolomieten ga ik meteen maar voor de Passo Giau, de 
Al jaren schoof ik mijn godfatherpoging voor de Gulperberg voor me uit. Ik wist niet goed wat ik ermee aan moest. Een lastige afdaling aan de ene kant of de angstgegner-beklimming aan de andere kant? Maar nu ik de andere 9 godfathers had gehad, kon ik er deze zomer tijdens onze vakantie in Limburg niet meer om heen: 25x op en af de Gulperberg. Binnen 3 uren rondde ik deze uitdaging af! Achteraf blijkt de Gulperberg misschien wel de mooiste godfather van allemaal te zijn.
Tien nieuwe beklimmingen op mijn verlanglijst